مهاجرت به کشور مالزی

پناهندگی در مالزی

پناهندگی در مالزی

پناهندگی در مالزی از جمله روش های اخذ اقامت این کشور می باشد و این روش جزء روش های پیشنهادی از سوی موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت نخواهد بود. از آنجا که در سایر مقالات راجع به موضوع پناهندگی در سایت موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت مطالعه فرمودید حتما به این نتیجه رسیدید که پناهندگی از روش های بسیار پر خطر و با ریسک می باشد. اما در صوتی که شما هم علاقه مند به آشنایی با خطرهای این روش مهاجرت می باشید در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

آشنایی با تاریخ پناهندگی در مالزی

در طی چند دهه گذشته، کشور مالزی مقصد قابل توجهی برای جمعیت بزرگی از هر 2 قشر کارگران مهاجر و پناهندگان بوده است. براساس نظر کمیسرهای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) درآغاز سال 2018، حدود 153480 پناهنده در مالزی علاوه بر 4 الی 5 میلیون کارگر مهاجر و 12350 تن از افراد بدون اقامت به این کشور مهاجرت نمودند. با این حال، این نظریه وجود دارد که به غیر از این تعداد 10000 نفر دیگر وجود دارد.

با وجود این مهاجرت عظیم به کشور مالزی در این کشور هیچگونه قانون ملی پناهنده یا چارچوب سیاست مربوطه وجود ندارد. به جای قانون هر گونه ورود غیر قانونی یا اقامت پناهندگی در این کشور به عنوان مجازات قانون محسوب می شود. همچنین دولت مردان کشور مالزی تمایلی به جدایی بین کارگران و پناهندگان ندارند. این قانون حتی شامل کسانی می شود که دارای پناهندگی قانونی از طریق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل هستند.

در حال حاضر کشور مالزی اقدامات خود را برای بهبود درمان پناهندگان و پناهجویان آغاز کرده است. توجه بیشتری به تایید وضعیت قانونی آنها کرده است. علاوه بر این موارد، پناهندگان دسترسی قانونی به مدارس دولتی ندارند. همچنین نمی توانند از مدارس خصوصی برخوردار باشند. بنابراین می توانند به مدارس تحت حمایت NGO که اغلب منابع و فضای مناسب ندارند، بروند. با این وجود NGO ها دارای فضای کافی نمی باشند. در این کشور بسیاری از کودکان را مجبور به کار در کارخانه ها وسایر کارهای سخت می کنند.

آشنایی با برخی از مشکلات پناهندگی در مالزی

بسیاری از کارگران مهاجرکشور مالزی در معرض چندین مشکل قرار دارند. این مشکلات از جمله دستگیری، بازداشت، پیگرد قانونی، زندانی و سایر مجازات های کیفری (از جمله caning) و اخراج اگر شناسایی نشده باشند. مورد حمایت کمیسرهای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد قرار گرفته نشده باشند.

با این حال، حتی کسانی که توسط کمیسرهای عالی پناهندگان سازمان ملل ثبت شده اند ومورد تائید قرار گرفته باشند. در عمل این عملیات تضمین حمایت از این اشخاص تضمین نمی شوند. کار پناهجویان غیرقانونی است. در مالزی، اغلب آنها به مجازات بدنی و انجام کارهای غیرقانونی کشیده خواهند شد. استخدام در آن هیچ گونه حمایت در برابر بدرفتاری وجود ندارد، مجازات می شوند. هم چنین آنها از دسترسی به مراقبت های بهداشتی ممنوع است.

بدین ترتیب در نمودار زیر به بررسی جمعیت این کشور طی سال های اخیر می پردازیم:

نمودار جمعیت مالزی

آشنایی با قانون پناهندگی در مالزی

در مالزی هیچ گونه قانون داخلی یا اداری برای پناهندگان و حقوق آنها وجود ندارد. با این حال، از سپتامبر 2014، تقریبا 150000 پناهنده و پناهجو ثبت شده در UNHCR در مالزی وجود دارد. در مالزی، پناهندگان دسترسی به حقوق اساسی را از جمله وضعیت قانونی، اشتغال امن و قانونی، آموزش رسمی و حمایت برابر از قانون ندارند. در معرض خطر دستگیری، بازداشت و بهره برداری هستند.

همواره ترس از دستگیری برای یک مهاجرغیرقانونی، که در دفتر کمیسرهای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد ثبت نشده باشد وجود دارد. این نگرانی می تواند در همه سنین تاثیر گذارد. حتی این نگرانی وجود دارد که کودکان در راه مدرسه دستگیر شوند. پس از بازداشت، بسیاری از این کودکان از خانواده های جدا می شوند. بدین ترتیب با بزرگسالان غیرمجاز در بازداشگاه به سر می برند. جهت اطلاع از شرایط مهاجرت به مالزی مقاله لینک شده را مطالعه بفرمائید.

شرایط بازداشتگاه های مهاجران غیر قانونی در مالزی

بازداشتگاه های این کشور به دلیل غیر بهداشتی بودن، منجر به بیماری های زیادی می شود. هم چنین بسیاری از مهاجران بازداشت شده در این مراکز دسترسی به غذای مغذی و خدمات پزشکی ندارند. اداره کل امور مالی مالزی چندین بلوک را در در اختیار بازداشتگاه ها قرار داده که بسیار ناکارآمد است. به صورتی که کمیسیون حقوق بشر مالزی (SUHAKAM) شرایط این مراکز نگهداری غیر انسانی توصیف کرده است. این شرایط در صورتی که بین سال های 2014 و 2016، 161 نفر از پناهجویان در معرض بیماری در این بازداشتگاه ها کشف شد. متاسفانه کشور مالزی جزء کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل در سال 1951 نیست. به موجب قوانین بین المللی برای پذیرش پناهندگی، مشاغل و تحصیلات به پناهندگان دارای قانون خاصی نمی باشد.

با این حال، مالزی جزء کشورهای کنوانسیون حقوق بشر از کودک (CRC) سازمان ملل متحد است. این کشور را برای حمایت از کودکان قرار می دهد. با توجه به اتمام مقاله پناهندگی در مالزی و آشنایی شما با شرایط بد پناهندگان و پناهجویان در این کشور است. چنانچه شما هم علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتری در زمینه روش های مهاجرت به کشور مالزی هستید با مراجعه نمودن به سایر مقالات موجود در سایت موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت نظیر اقامت مالزی و یا ویزای توریستی مالزی به اطلاعات جامعی دست یابید.

Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *