جایگاه رشته پزشکی در چاد چگونه است؟

چاد در چند دهه گذشته درگیری در سطح ملی را با جنگ های داخلی متعدد تجربه کرده است. اگرچه دولت بی ثبات بوده است، اما تلاش هایی برای بهبود سلامت شهروندان و همچنین ارائه مراقبت های بهداشتی انجام می شود. اطلاعات دقیق در مورد مراقبت های بهداشتی در دهه 1980 در چاد به سختی یافت می شود یا عمدتاً به دلیل جنگ داخلی چاد (1979-1982) در دسترس نیست. سلامت در چاد عمدتاً با بیماری های عفونی و انگلی مانند شیوع مننژیت، HIV/AIDS و سوء تغذیه مشخص می شود. در اوایل دهه 1960، دولت تلاش زیادی برای گسترش زیرساخت های محدود بهداشتی کشور، حتی در بحبوحه درگیری های داخلی انجام داد. چاد به کمک های خارجی متکی بوده است و در این مدت توانستند ساختمان های جدید بسازند و تاسیسات موجود را بازسازی کنند.

سلامت و بهداشت و پزشکی در چاد به چه صورت است؟

دسترسی به مراقبت های بهداشتی اولیه در چاد محدود است و این کشور شیوع بالایی از سوء تغذیه، مالاریا و شیوع بیماری دارد. 5 کشور شاخصهای سلامت نسبتاً پایین تری را با گزینه های کمی برای بهبود به دلیل سیاستهای ضعیف سلامت و کمبود مراقبت های بهداشتی تجربه می کند. علل اصلی مرگ و میر در چاد عبارتند از عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی، مالاریا و HIV/AIDS نرخ شیوع HIV/AIDS در این کشور بسیار بالاتر از میانگین جهانی است اما مشابه برخی از کشورهای همسایه است. کلینیک های محلی اغلب داروهای لازم یا کارکنان آموزش دیده کافی را ندارند و علیرغم سیاست مراقبت رایگان ملی برای کودکان سوءتغذیه، اغلب هزینه های پنهان دیگری وجود دارد که پرداخت هزینه این مراقبت ضروری را برای مردم این منطقه غیرممکن می کند.