یکی از کشورهای واقع در آمریکای جنوبی پاراگوئه است و علاقه مندان به زندگی و کار در این کشور باید حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه را بررسی کنند. به صورت کلی پاراگوئه کشوری متوسط و رو به ضعیف از نظر مالی است و مردم این کشور درآمد متوسط و رو به پایینی دارند. ارزش پول ملی این کشور نیز بالا نیست و کشورهای بسیار بهتر از پاراگوئه برای کسب درآمد خارجی وجود دارند. در هر حال این کشور ویژگی های خاص خود را دارد و می تواند برای افراد اسپانیایی زبان بازار کار مناسبی باشد. برای بررسی میزان حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه و مشاغل مختلف در ادامه همراه با موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت باشید و پاسخ سوال های زیر را بیابید:
- متوسط حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه چقدر است؟
- حداقل و حداکثر حقوق ماهیانه کار در کشور پاراگوئه چه میزان است؟
- قوانین و شرایط کار در کشور پاراگوئه چگونه است؟
- میزان حقوق ماهیانه مشاغل مختلف در پاراگوئه چگونه است؟
میانگین حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه 2023
پاراگوئه محصور در خشکی مقلب به قلب آمریکای جنوبی کشوری محصور در خشکی است که در آمریکای جنوبی شناخته شده است. فرهنگ قوی پاراگوئه با داشتن زبان بومی گوارانی در کنار زبان دوم رسمی اسپانیایی، در بین تقریبا 7 میلیون نفر از مردم باعث وحدت و افتخار است. پاراگوئه به دلیل داشتن مالکیت مشترک بر سد ایتایپو با برزیل، یکی از عمده ترین صادرکنندگان انرژی برق آبی در جهان، دارای تولید ناخالص داخلی در حدود 28.6 میلیارد دلار و اقتصادی بسیار وابسته به کشاورزی و صنعت و خدمات مرتبط با آن است.
طبق آمارهای گرفته شده از مشاغل مختلف در پاراگوئه میزان دستمزد و حقوق ماهیانه کار در این کشور در سال 2023 در حدود 8 میلیون گوارانی است که سالانه در حدود 98 میلیون گوارانی می باشد. گوارانی واحد پول کشور پاراگوئه است و هر میلیون گوارانی برابر با 146$ (دلار آمریکا) میباشد. همچنین طبق آمارها بیشترین میزان حقوق ماهیان کار در پاراگوئه حدود 36.700.000PYG (گوارانی) و کم ترین آن در حدود 2.080.000PYG (گوارانی) اعلام شده است.
در نمودار زیر درصد مشارکت درآمد میانگین مردم کشور پاراگوئه آورده شده است:
حداقل میزان حقوق ماهیانه کار در پاراکوئه
قوانینی که نحوه پرداخت حقوق کارمندان را راهنمایی می کند، قانون کار، قانون 213/93 است که توسط قانون 496/95 اصلاح و تا حدی به روز شده است. قانون آیین دادرسی کار، قانون 742/61 و قوانین ویژه در مورد امور حقوقی مربوط به حقوق اعمال می شود. این قوانین کلیه موارد مربوط به نیروی کار و روابط کارفرمایان و کارمندان در پاراگوئه را شامل می شود. پرداخت حقوق کارمندان در پاراگوئه به نوع فعالیت اقتصادی که شرکت انجام می دهد بستگی دارد زیرا بیش از 70 قانون و دستورالعمل قانونی وجود دارد. با استفاده از این متغیرهای فراوان، داشتن دانش محلی مهم است.
حقوق کارمندان با ارز رسمی پاراگوئه، گوارانی پاراگوئه (PYG) پرداخت می شود. حداقل حقوق ملی 2.19 میلیون گوارنی در ماه (تقریبا 320 دلار) است. رشد دستمزد در پاراگوئه به طور معمول برای بیشتر کارمندان کند است. کارگرانی که بدون دلیل اخراج می شوند برای هر سال کارکردشان 15 روز دستمزد دریافت می کنند. کارکنانی که 10 سال با همان کارفرما کار کرده اند آن کارفرمایان حق ندارند به دلایل غیرعادلانه کارمند خود را اخراج کنند.
حداقل حقوق ماهیانه کار در این کشور به شرح زیر است:
| سال | حداقل حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه به گوارانی |
| 2021 | PYG2.190.000 |
| 2020 | PYG2.110.000 |
| 2019 | PYG1.960.000 |
استخدام و کار در پاراگوئه
هفته کاری استاندارد در پاراگوئه 48 ساعت است و برای ساعات اضافی غرامت اضافه کاری پیش بینی می شود. در حالی که توافقنامه جمعی مجاز است، اما عمدتا توسط کارگران نادیده گرفته می شود و توافق نامه های جمعی فقط برای 4٪ از نیروی کار کشور در حال انجام است. قراردادهای کتبی معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، گرچه به طور خاص مورد نیاز نیستند. دوره های آزمایشی برای همه کارگران مجاز است و براساس سطح آموزش کارمند است. مدت کار آزمایشی کارگران فاقد مهارت 30 روز است در حالیکه 60 روز برای کارگران ماهر است. برای کارمندان با مهارت بالا، دوره آزمایشی شش ماه فرض می شود، اگرچه شرایط دقیق ممکن است توسط کارمند و کارفرما قبل از نهایی کردن قرارداد آنها مورد مذاکره قرار گیرد.
در رابطه با مقررات مالیات و حقوق و دستمزد به خاطر بسپارید مالیات 10% است. تقریباً همه مالیات ها با این نرخ تعیین می شوند، که می تواند پیش بینی سود و هماهنگی امور مالی را آسان کند. نرخ مالیات شرکت، درآمد و فروش همه 10٪ تعیین شده است. برای افراد خاص در کمترین بندهای مالیاتی، درآمد 8% مالیات دریافت می شود. یک استثنا قابل توجه سهم تامین اجتماعی کشور است که شرکتها 16.5% و کارمندان 9% آن را پرداخت می کنند. مالیات به طور خودکار از فیش حقوقی کارمندان کسر می شود و توسط کارفرما به مقامات مربوطه پرداخت می شود.
مرخصی و حقوق ماهیانه کار در پاراگوئه
مرخصی بر اساس مدت اشتغال است. اگر کارمندان یک تا پنج سال در یک شرکت کار کرده باشند، 12 روز، اگر پنج تا 10 سال در آنجا کار کرده باشند 18 روز و اگر بیشتر برای یک شرکت کار کنند 30 روز حق مرخصی دارند. بیش از 10 سال این کمک هزینه معمولاً برای مرخصی شخصی یا بیماریهای کوتاه مدت و همچنین تعطیلات استفاده می شود. بعلاوه، کارمندان از 11 تعطیلات ملی برخوردار می شوند. کارمندان با بیماری طولانی توجیه شده نیز حق دارند از مرخصی پزشکی استفاده کنند، حقوق آنها توسط دولت پرداخت می شود. مادران تازه متولد شده ممکن است تا 18 هفته از مرخصی زایمان و تولد در پاراگوئه با حقوق استفاده کنند و پدران جدید نیز مجاز به مرخصی با حقوق 14 روز هستند.
برای مرخصی استعلاجی، کارکنانی که بیماری موجهی دارند ممکن است از مرخصی پزشکی با حقوق پرداختی توسط دولت با 50٪ حقوق استفاده کنند. طبق ماده 243 قانون 213/93، غرامت سالیانه مکمل یا پاداش حقوق ماه سیزدهم به کارمندان پرداخت می شود. این مبلغ در ماه دسامبر پرداخت می شود و معادل حقوق یک ماه است.
در لیست زیر تعطیلات رسمی در پاراگوئه آورده شده است:
- 1 ژانویه روز سال نو (Ano Viejo)
- 1 مارس روز قهرمانان (Día de los heroes)
- پنجشنبه مقدس (Jueves Santo)
- جمعه پاک (Viernes Santo)
- 1 می روز کارگر (Día de los Trabajadores)
- 15 می روز استقلال (Independencia)
- 12 ژوئن روز آتش بس (Día de la Paz del Chaco)
- 15 آگوست تأسیس آسونسیون (Fundación de Asunción)
- 29 سپتامبر روز پیروزی نبرد Boqueron (ویکتوریا د بوکرون)
- 8 دسامبر Virgin of Caacupe (ویرجن دی کاکوپه)
- 25 دسامبر روز کریسمس
شرایط اقتصاد و بازار کار در پاراگوئه
پاراگوئه محصور در خشکی دارای یک اقتصاد بازارمحور است که با بخش غیر رسمی گسترده ای شامل صادرات مجدد کالاهای مصرفی وارداتی به کشورهای همسایه و همچنین فعالیت هزاران شرکت کوچک و فروشندگان خیابانی شهری در این کشور قرار دارد. درصد زیادی از مردم، به ویژه در مناطق روستایی، زندگی خود را از طریق فعالیت های کشاورزی، معمولا به عنوان معیشت تأمین می کنند. به دلیل اهمیت بخش غیررسمی، دستیابی به آمارهای دقیق اقتصادی دشوار است. بر اساس سرانه، درآمد واقعی طی 5 سال گذشته به طور مداوم رشد کرده است زیرا تقاضای جهانی برای کالاها، همراه با قیمت های بالا و آب و هوای مطلوب، از گسترش صادرات کالاهای پاراگوئه حمایت می کند.
- پاراگوئه پنجمین تولید کننده سویا در جهان است.
- از زمان 2014، اقتصاد پاراگوئه به دلیل تولید قوی و قیمت های بالای جهانی، در زمانی که دیگر کشورهای منطقه با این قرارداد منعقد شده اند، با متوسط %4 سالانه رشد کرده است.
دولت پاراگوئه به ضرورت تنوع بخشیدن به اقتصاد خود پی می برد و در سالهای اخیر برای این کار گام برداشته است. مقامات پاراگوئه علاوه بر جستجوی بازارهای کالای جدید در خاورمیانه و اروپا، هزینه های پایین نیروی کار این کشور، انرژی ارزان از سد عظیم برق آبی Itaipu و نرخ مالیات تک رقمی را برای شرکت های خارجی ارتقا داده اند.
ساعات کاری در پاراگوئه
هفته کاری استاندارد در پاراگوئه 48 ساعت برای کار روزانه و 42 ساعت برای کار شبانه است. حقوق اضافه کاری برای کار اضافی پرداخت می شود که 50% برای اضافه کار روزانه، 30% برای کار شبانه، 100% برای اضافه کار شبانه پرداخت می شود. کارمندان در پاراگوئه ماهانه 9% به تأمین اجتماعی (که به اسپانیایی IPS نامیده می شود) کمک می کنند. IPS متولی تأمین اجتماعی، خدمات پزشکی، بازنشستگی و حقوق بازنشستگی است. خدمات پزشکی به خانواده های کارمندان که دارو، بیمارستان و سایر خدمات تخصصی را ارائه می دهند گسترش می یابد. IPS همچنین بیماری های شغلی، حوادث کار، مرگ را شامل می شود و حقوق بازنشستگی را تأمین می کند.
جهت کار در پاراگوئه و اخذ ویزای کار پاراگوئه مطالب ارائه شده را از دست ندهید. برای مهاجرت کاری همچنین می توانید با مشاورین و کارشناسان ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت در تماس باشید.
