رشته پرستاری در سریلانکا از جمله رشته های پزشکی است که به دو صورت مجزا در مدرسه ها پرستاری و یا در دانشگاه های پرستاری ارائه می شود. تحصیل در مدارس پرستاری در این کشور به صورت زبان های محلی تامیلی و سینهالی ارائه می شود و کم تر به زبان انگلیسی در این مدارس دوره ها برگزار می شود. ضمن اینکه این دوره ها در سطح جهانی اعتبار ندارند. اما تحصیل پرستاری در دانشگاه های سریلانکا یک مدرک معتبر در جهان است و دانشجویان می توانند در سایر کشورها ادامه تحصیل دهند و یا به بازار کار ورود پیدا کنند. پرستاری در سریلانکا با کمبود نیرو مواجه است لذا در این رشته از دانشجویان داخلی و خارجی استقبال می کند. برای بررسی رشته پرستاری در سریلانکا، تیم ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت از شما دعوت می کند این مقاله را مطالعه کنید.
درباره رشته پرستاری در سریلانکا
سریلانکا با حدود 21 میلیون نفر جمعیت جزیره ای واقع در جنوب هند است. خدمات بهداشتی هر دو از سیستم های بهداشتی غربی و آیورودا تشکیل شده اند و از طریق مراکز بهداشتی، بیمارستان ها و داروخانه ها به صورت دولتی و رایگان ارائه می شوند و یا توسط بخش خصوصی که هزینه آن را دریافت می کنند ارائه می شوند. جمعیت سینهالا با اقلیت قابل توجه تامیل غالب است. جنگ داخلی همراه با تنش قومی نتیجه چندین ساله بود. سریلانکا دارای تراکم کم پرستار (16.4 در هر 10000 نفر جمعیت) در مقایسه با کشورهای پیشرفته تر است اما قابل مقایسه با سایر کشورهای منطقه مانند مالدیو، اندونزی، هند، میانمار و پاکستان است. کمبود پرستار در استانهای شمالی و شرقی، که کمبود پرستار منجر به ظرفیت محدود برای تأمین نیازهای بهداشتی می شود، بیشترین است.
پرستاران سینهالی زبان از استانهای دیگر که در تلاش برای رفع نابرابری های منابع انسانی در بیمارستان های شمالی منصوب شده اند، اغلب قادر به برقراری ارتباط با بیمارانی نیستند که به زبان تامیل (زبان اصلی شمال) صحبت می کنند. در مناطق شهری متخصصان بهداشت در سیستم مراقبت های بهداشتی از انگلیسی برای ارتباطات حرفه ای هم به صورت شفاهی و هم در سوابق بهداشتی استفاده می کنند اما از سینهلا و تامیل نیز ممکن است استفاده شود. در نظرسنجی ما پرستاران گزارش دادند که توانایی های سینهالیایی در صحبت کردن، خواندن و نوشتن قوی تر از توانایی آنها در برقراری ارتباط به زبان انگلیسی یا تامیل است. با این حال، همه آن ها قادر به برقراری ارتباط به زبان انگلیسی با درجات مختلف صلاحیت هستند.
در نمودار زیر مقایسه میزان پرستاران در سریلانکا با سایر کشورها را مشاهده می کنید:
تاریخچه رشته پرستاری در سریلانکا
پرستاری در سریلانکا سابقه طولانی دارد. پرستاری سازمان یافته در سال 1878 با ورود استعمارگران انگلیس آغاز شد. در ابتدا، تابوهای فرهنگی، طبقه ای، طبقاتی و جنسیتی برای استخدام زنان سریلانکا در پرستاری وجود داشت. این امر در سال 1956 با آغاز بسته اقتصادی تغییر یافت زیرا منجر به ورود بیشتر زنان کارگر روستایی به نیروی کار شد، بنابراین روابط قدرت در این حرفه و تغییر نگرش در پرستاری و در جامعه بزرگتر از یک خدمات عمومی به حرفه پرداخت شده است. اگرچه مردان و زنان به حرفه پرستاری پیوستند، استخدام مردان به 5% (در سطح شهری 14%) محدود می شود.
معمولا پرستاران از طبقه متوسط و پایین هستند و طبقه اجتماعی فقیر در سریلانکا با توجه به موقعیت شهری، روستایی، تاریخچه، قومیت، تحصیلات والدین و وضعیت شغلی، پیشرفت تحصیلی، جنسیت، سن، شرایط بازار کار و ویژگی های رشد اقتصادی تعیین می شود. این بدان معنی است که افراد با طبقه بندی متفاوت با امکان تحرک اجتماعی رو به بالا از طریق مشارکت در حرفه پرستاری به پرستاری می آیند.
نحوه رشته پرستاری در سریلانکا
در سطح بین المللی، روند اصلی در آموزش پرستاری حرکت از آموزش کارآموزی مبتنی بر بیمارستان به آموزش مبتنی بر دانشگاه است، دستیابی به تحصیلات دوره لیسانس به عنوان حداقل آمادگی برای شروع تمرین حرفه پرستاری است و از بین بردن این دیدگاه که آموزش پرستاری باید سه سال دوره آموزش دیپلم قبل از ثبت نام آموزش پرستاری باشد. دانشکده های پرستاری از یک برنامه درسی در سطح ملی پیروی می کنند که سطح ملی را برای آموزش مدارس پرستاری در سریلانکا فراهم می کند. برنامه درسی پرستاری سه ساله فعلی شامل 20 دوره تئوری بر اساس موضوعات مدل سنتی پزشکی:
- پرستاری پزشکی
- جراحی
- کودکان
- روانپزشکی
- مامایی
هدف اصلی این برنامه آماده سازی پرستاران عمومی برای استخدام در سیستم مراقبت های بهداشتی ملی است. در سریلانکا، در حال حاضر آموزش پرستاری در مدارس و دانشگاه های پرستاری در حال انجام است. دانشکده های پرستاری به عنوان نهادهای دولتی، وابسته به وزارت بهداشت (وزارت بهداشت) هستند، در حالی که دانشگاه ها توسط کمیسیون دانشگاهی (UGC) و وزارت آموزش عالی در سریلانکا اداره می شوند.
در حال حاضر، آموزش پرستاری عمومی بر اساس برنامه پرستاری سه ساله در سطح دیپلم در دانشکده های پرستاری و 4 سال کارشناسی علوم (کارشناسی) در برنامه های پرستاری در دانشگاه ها است:
| برنامه پرستاری | مدت زمان |
| پرستاری عمومی | 3 سال |
| کارشناسی پرستاری | 4 سال |
تحصیل پرستاری در دانشگاه های سریلانکا
خدمات پرستاری اولیه تحت تأثیر سنت پرستاری انگلیس متأثر از سبک کارآموزی آموزش پرستاری قرار گرفت. آموزش پرستاری مبتنی بر بیمارستان در سریلانکا این مدل کارآموزی را پذیرفته است، اما از آن زمان این مدل با انتقال آموزش پرستاری به دانشکده های جداگانه پرستاری جایگزین شده است. اولین آموزش پرستار نهادینه شده در سال 1939 با تأسیس دانشکده پرستاری در کلمبو آغاز شد. در سال 2014، 16 دانشکده پرستاری در سراسر کشور سه سال دوره آموزش دیپلم قبل از ثبت نام پرستاری را ارائه می دهند. از جمله دانشگاه های معتبر سریلانکا برای تحصیل در سریلانکا در رشته پرستاری:
- دانشگاه جافنا
- دانشگاه کلمبو
- دانشگاه روهونا
- دانشگاه سری جاپورا
- دانشگاه سریلانکا
- دانشگاه پرادنیا
- دانشگاه دفاع
حقوق پرستاری در سریلانکا 2024
بر اساس آمارهای گرفته شده میزان حقوق متوسط پرستاران در کشور سریلانکا در سال 2024 به میزان 73.500LKR (روپیه سریلانکا) می باشد. این در حالی است که میزان حقوق متوسط پرستاران در بازه 36.000LKR الی 115.000LKR (روپیه هند) است. برای کار در سریلانکا در رشته پرستاری داشتن مدارک لیسانس پرستاری و یا دیپلم پرستاری از مدارس پرستاری مورد تایید وزارت بهداشت الزامی است. در نمودار زیر می توانید مقایسه حقوق پرستاری با سایر مشاغل در سریلانکا را مشاهده کنید.
در جدول زیر نیز برای درک بهتر میزان حقوق پرستاران در سریلانکا می توانید حقوق مشاغل مختلف پرستاری را مشاهده کنید:
| شغل | میزان حقوق (روپیه سریلانکا*) LKR |
| پرستار مراقبت های ویژه | 82200 |
| پزشک پرستار نوزادان | 106000 |
| رئیس پرستار | 86600 |
| پرستار خانگی | 70100 |
| پرستار ICU | 77100 |
| پرستار مامایی | 88700 |
| پرستار مراقبت حاد | 6510 |
| پرستار روانپزشکی | 80800 |
*یک روپیه سریلانکا برابر با 0.005$ (دلار) است.
چالش های کار پرستاری در سریلانکا
بر اساس یک طرح لیاقت (براساس نتایج آزمون آنها)، پرستارانی که از مدارس دیپلم وابسته به بیمارستان های دولتی فارغ التحصیل می شوند، به پست های کشور منصوب می شوند. به مدت چهار سال مجاز به درخواست انتقال یا گرفتن مرخصی نیستند. پرستاران کنترل کمی در محل کار خود دارند و بسیاری از آنها از خانواده و دوستان جدا شده اند. کمبود قدرت پرستاران در شکل دادن به زندگی کاری آنها با روند پیچیده ای که در صورت تمایل به تغییر موقعیت لازم نشان داده می شود به دنبال یک زنجیره فرماندهی، درخواست پرستار برای انتقال از طریق بخش ماترون و رئیس پرستاری به مدیر بیمارستان ارسال می شود، سپس به مدیر کل خدمات بهداشتی (DGHS) در وزارت بهداشت ارسال می شود که آن را به مأمور اداری در دفتر مدیر، برنامه ریزی و اداره می دهد. جلسه هیئت انتقال در پی می آید.
اعضای DGHS، مدیران پرستاری و نمایندگان اتحادیه های کارگری هستند. این تصمیم بر اساس محاسبه تعداد پرستاران در بیمارستان های سراسر کشور و تجزیه و تحلیل کمبودها است. شرایط کار چالش دیگری است. تعداد زیادی از بیماران در بخشهای شلوغ و دارای منابع و امکانات محدود تحت مراقبت قرار می گیرند. وظایف روزانه پرستاران شامل کارهای غیر پرستاری مانند انجام کارهای دفتری، پذیرایی و وعده های غذایی به بیماران و شیفت های طولانی است. با وجود دستورالعمل های رسمی ایمنی، پرستاران با خطرات ناشی از کمبود ماسک و دستکش در بیشتر بیمارستان های دولتی مواجه هستند. بسیاری از بیمارستانها فاقد امکانات اولیه برای پرستاران مانند اتاقهای استراحت، اتاق رختکن)، امکانات نگهداری از کودکان، تختخواب مناسب برای بیماران و امکانات و امکانات اولیه کافی برای اقوام و ویزیتورها هستند.
کار و رشته پرستاری در سریلانکا
ثبت نام به عنوان پرستار برای پرستاران تحصیل کرده در مراکز دولتی امکان پذیر است اما چنین مجوزهایی برای استخدام اجباری نیستند. برای کار در بخش بهداشتی دولتی، پرستاران باید از یک دانشکده پرستاری دولتی یا یک لیسانس علوم در برنامه پرستاری در یک موسسه یا دانشگاه به رسمیت شناخته شده توسط کمیسیون اعتبار بخشی دانشگاهی (UGC) فارغ التحصیل شوند، یک دوره شش ماهه جهت گیری و هماهنگی را انجام دهند و توسط گواهی لازم را از وزارت بهداشت دریافت کنند.
بسیاری از مراکز بهداشتی خصوصی دارای دانشکده های پرستاری خاص خود هستند که عمدتا توسط دولت و شورای پرستاران سریلانکا (SLNC) به رسمیت شناخته نشده اند، اما فارغ التحصیلان این برنامه ها برای ثبت نام یا استخدام در بخش دولتی واجد شرایط نیستند. جهت بررسی مهاجرت تحصیلی به سریلانکا و مدارک لازم می توانید به مقالات منتشر شده در سایت موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت مراجعه کنید. همچنین برای دریافت سوالات خود راه های ارتباطی مختلفی برقرار می باشند.
