ازدواج در پاراگوئه

قوانین و مدارک جهت ازدواج در پاراگوئه در این مقاله توسط تیم ترجمه موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است. پاراگوئه در سال 1811 استقلال خود را از اسپانیا به دست آورد. این استقلال در جنگ فاجعه بار اتحاد سه گانه (70-1865) بین پاراگوئه و آرژانتین، برزیل و اروگوئه بدست آمد. پاراگوئه دو سوم مردان بزرگسال خود و بسیاری از سرزمین خود را از دست داد. این کشور برای نیم قرن آینده از نظر اقتصادی راکد بود. به دنبال جنگ چاکو در سال های 1932 تا 35 با بولیوی، پاراگوئه بخش بزرگی از منطقه دشت چاکو را بدست آورد. دیکتاتوری نظامی 35 ساله آلفردو استروسنر در سال 1989 پایان یافت و پاراگوئه از زمان بازگشت این کشور به دموکراسی، انتخابات ریاست جمهوری نسبتاً آزاد و منظمی را برگزار کرده است.

در نمودار زیر آزادی ازدواج در سطح جهان را مشاهده می کنید:

زنان در پاراگوئه از سال 1990 به دلیل گسترش قانون اساسی و قانونی حقوق زنان و تکامل نگرش های فرهنگی، تغییرات فرهنگی قابل توجهی را تجربه کرده اند. موسسات حقوقی و دولتی که در حال حاضر در پاراگوئه وجود دارد. بخشی از طریق تلاش سازمان های فمینیستی در این کشور ایجاد شد که طی سال های 1990 فعالیت های قابل توجهی را برای آگاهی بخشی به منظور تضمین حقوق زنان انجام دادند. قانون اساسی پاراگوئه سال 1992 اصل برابری را برای همه افراد حفظ کرده و تبعیض را منع کرده است. با این حال، بسیاری از زنان پاراگوئه ای به دلیل شیوه های فرهنگی-اجتماعی موجود، با موضوعات برابری اجتماعی و وضعیت در جامعه روبرو هستند.

مدارک لازم جهت ازدواج در پاراگوئه

قوانین ازدواج شخصی در کشور با شخصی دیگر از کشور متفاوت در هر کشوری قوانین مربوط به خود را دارد. برای ازدواج با یک شهروند پاراگوئه، باید به دولت پاراگوئه نشان دهید که واجد شرایط این کار هستید. مدارک لازم در لیت زیر آمده است:

• اثبات کشور محل تولد
• اثبات وضعیت مجرد
• اثبات شرط سنی

علاقه مندان به ازدواج در خارج از کشور می توانند مقاله ازدواج در مالزی را مطالعه نمایند.

مراسم ازدواج در پاراگوئه

ازدواج در پاراگوئه می تواند در یک مراسم مدنی یا مذهبی انجام شود. عروسی های مدنی در یکی از مقامات پاراگوئه معروف به در جوزگادو د پاز (Juez de Paz) انجام می شود. دفاتر جوزگادو د پاز در سراسر پاراگوئه واقع شده اند و در شهرهای بزرگ به وفور یافت می شوند. اولین قدم شما باید تماس با یک مقام رسمی برای بحث در مورد اسناد مورد نیاز و سایر روش ها باشد. در غیر اینصورت، شما یا نامزدتان می توانید شخصاً با یکی تماس بگیرید یا از او بازدید کنید.

جوزگادو د پاز احتمالاً به کپی های معتبر شناسنامه هر دو همسر احتیاج دارد. برای شناسنامه های صادر شده، باید ترجمه اسپانیایی زبان سند را دریافت کنید و باید قانونی شود. همچنین از هر دو همسر خواسته می شود اثبات صلاحیت ازدواج به عبارت دیگر، اینکه در حال حاضر ازدواج نکرده اند، ارائه دهند. برای یک شهروند پاراگوئه ای، این درخواست یک نسخه از ثبت احوال او، سندی است که توسط اداره ثبت احوال پاراگوئه (Registro Civil Central) صادر می شود و وضعیت زناشویی را نشان می دهد، یک مسئله نسبتاً ساده است. عروسی های مذهبی در پاراگوئه توسط مقامات مذهبی انجام می شود و شامل مستندات مشابه، همراه با الزامات مذهبی دیگر است. علاقه مندان به دریافت تابعیت از طریق ازدواج می توانند مقاله اقامت ایسلند از طریق ازدواج را مطالعه نمایند.

شرایط سنی ازدواج در پاراگوئه

ازدواج زودرس در پاراگوئه معمول است. گزارش سازمان ملل در سال 2004 تخمین زده است که %17 دختران 15 تا 19 ساله ازدواج کرده، طلاق گرفته اند یا بیوه شده اند. سن قانونی ازدواج در پاراگوئه 16 سال است. متقاضیانی که 18 سال یا بیشتر دارند، باید دارای شرایط زیر باشند:

• متقاضیان و شاهدان آن ها که باید حداقل 18 سال سن داشته باشند باید به اداره ثبت احوال مراجعه کنند.
• مبایعه نامه را کامل کنید.
• زوجین و شاهدان آنها باید شناسنامه خود را ارائه دهند.

برای متقاضیانی که بین 16 تا 17 سال سن دارند، برای ازدواج در پاراگوئه باید دارای شرایط زیر باشند:

• متقاضیان، والدین و شاهدان آن ها که باید حداقل 18 سال سن داشته باشند باید به اداره ثبت احوال مراجعه کنند.
• مبایعه نامه را کامل کنید.
• زوجین، والدین و شاهدان آنها باید شناسنامه خود را ارائه دهند.

و در آخر برای متقاضیانی که بین 14 تا 15 سال سن دارند، باید دارای شرایط زیر باشند:

• متقاضیان، والدین و شاهدان آن ها که باید حداقل 18 سال سن داشته باشند باید به اداره ثبت احوال مراجعه کنند.
• مبایعه نامه را کامل کنید.
• زوجین، والدین و شاهدان آنها باید شناسنامه خود را ارائه دهند.

طلاق در پاراگوئه

طلاق در سال 1992 قانونی شد (قانون شماره 45/91 در مورد طلاق). قبل از این تمایل به ورود وجود داشت به یک رابطه قانون عادی تبدیل شد زیرا انحلال چنین اتحادیه ای آسان بود. با اشاره به حقوق و مسئولیت های مربوط به ازدواج و طلاق، قانون شماره 5422/15 را دارد. با اصلاح قانون شماره 45/91 در مورد طلاق، دوره 3 ساله لازم قبل از ازدواج را حذف كرد. هر دو همسر از نظر جدایی زناشویی از حقوق یکسانی برخوردار هستند (قانون 45/91 ، ماده 4). قانون نیز به مادر و پدر حقوق و مسئولیت های برابر را در طول و بعد از آن به فرزندان خود اعطاء می کند.

شواهد نشان می دهد که با توجه به مرد سالاری فرهنگ پاراگوئه، هنوز کلاله ای در رابطه با طلاق وجود دارد. علاوه بر این، به دلیل میزان بی سوادی، به ویژه در میان زنان، در مورد آن کمبود اطلاعات وجود دارد. در کشور بالا است بنابراین، بسیاری از زنان طلاق نمی گیرند زیرا آن ها به راحتی از این موضوع آگاهی ندارند. همچنین، در حالی که طلاق قانونی است، هزینه های مربوط به دادرسی طلاق وجود دارد که تأمین هزینه برای اکثر زنان، به ویژه در مناطق روستایی را دشوار می کند.

در جدول زیر درصد طلاق را در آمریکای لاتین برحسب سن مشاهده می کنید:

اگر قصد ازدواج در پاراگوئه را دارید می توانید با موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت تماس بگیرید و مشاوره دریافت نمایید.