قوانین پاراگوئه

شناخت قوانین پاراگوئه و نظام حقوقی این کشور برای افرادی که خواهان زندگی و اقامت در کشور پاراگوئه هستند کمک کننده می باشد. این کشور کم تر شناخته شده در همسایگی کشورهای برزیل، آرژانتین و بولیوی قرار دارد و دارای 7 میلیون نفر جمعیت است. پاراگوئه پس از سلطه درآمدن اسپانیا در تاریخ و سپس گذر از چندین جنگ داخلی و خارجی و روی کار آمدن چندین دیکتاتوری، امروز به عنوان یک جمهوری شناخته می شود و حکومتی دموکراتیک دارد. قانون اساسی این کشور چارچوب اصلی سیستم و قوانین پاراگوئه است. برای شناخت بیشتر قوانین پاراگوئه همراه با موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت باشید و ادامه مطلب را مطالعه کنید.

آشنایی با پاراگوئه

پاراگوئه کشوری واقع در قلب قاره آمریکای جنوبی و در مرکز سریعترین رشد بلوک تجاری در جهان، MERCOSUR است. پاراگوئه با داشتن موسسات قانونی و حقوقی تاسیس شده و متشکل از جمعیت جوانی جذاب، دارایی نیروی قابل آموزش که به زودی به یک نیروی مولد و متحرک این جامعه تبدیل خواهد شد، فرصت های شغلی متعددی را ارائه می دهد. علاوه بر این، عضویت در MERCOSUR و مقررات جدید، مانند قانون ماکیلا، همراه با کمترین هزینه های انرژی در قاره و مالیات مطلوب، این فرصت را برای سرمایه گذاران و مهاجرین برای زندگی و کار در پاراگوئه ایجاد می کند تا تولید کم هزینه را با دسترسی به بازار قابل توجهی ترکیب کنند. این کشور مردمی اسپانیایی زبان و گوارانی زبان در مناطق روستایی دارد و کشوری تقریبا با دین مسیحی است.

قوانین پاراگوئه درباره مهاجرت

طبق قوانین این کشور شهروندان کشورهای آرژانتین، برزیل، شیلی، کلمبیا، اکوادور، اروگوئه، پرو و بولیوی برای مهاجرت و اقامت در پاراگوئه نیازی به ویزا ندارند اما سایر شهروندان برای اقامت کم تر از 90 روز نیاز به دریافت ویزای توریستی پاراگوئه و برای اقامت طولانی مدت نیاز به دریافت سایر ویزاهای مهاجرتی دارند. طبق قوانین پاراگوئه شهروندانی که نیاز به اخذ مجوز برای اقامت در پاراگوئه دارند با استفاده از اهداف زیر می توانند به این کشور مهاجرت کنند:

قوانین پاراگوئه برای سرمایه گذاری

سیستم سیاسی، اقتصادی و حقوقی پاراگوئه، یک چارچوب پایدار و مطلوب را برای استفاده کامل از فرصت های گسترده فعالیتهای تجاری در این کشور ارائه می دهد. اماکن سیستم اقتصادی پاراگوئه، که سیستم حقوقی پیرامون آن بنا شده است شامل:

• بازار تجارت آزاد
• سیستم تبادل ارز آزاد
• و احترام به مالکیت خصوصی

ستون اصلی سیاست اقتصادی دولت یک برنامه تثبیت پولی سخت است که برای مهار تورم و حفظ ارزش پول محلی، گوارانی طراحی شده است. این سیاست بدون کنترل قیمت یا سایر محدودیت های مشابه دولت اجرا شده است. سرمایه گذاری های خارجی و داخلی در برابر قانون در پاراگوئه رفتار یکسانی دارند. سرمایه گذاری در تمام بخشهای تجاری پاراگوئه مورد استقبال قرار گرفته و از طریق معافیت مالیاتی تشویق می شود. ثبت نام و تأیید سرمایه گذاری فقط برای دریافت مزایای معافیت مالیاتی مورد نیاز است. بازگشت رایگان سود سرمایه گذاری و همچنین اثر الزام آور داوری بین المللی و سایر اقدامات برای محافظت از سرمایه گذاری خارجی توسط قانون تضمین می شود.

احترام و به رسمیت شناختن مالکیت خصوصی توسط قانون اساسی تضمین شده است. پاراگوئه اخیرا تجربه اصلاحات مالیاتی را داشته است. این اصلاحات باعث ساده سازی سیستم مالیات، کاهش مالیات و جایگزینی تعداد زیادی از مالیات های منسوخ و پیچیده شده است که باعث هزینه های بالای اداری شده است. در این زمان مشوق های مهم مالیاتی برای سرمایه گذاران خارجی و داخلی نیز وضع شد.

قوانین پاراگوئه در مورد کار

یکی از قوانین نوشته شده در قوانین پاراگوئه قوانین مربوط به کار در این کشور می باشد. این قانون شامل روابط بین کارمند و کارفرما، تضمین حقوق کارمندان و کارفرمایان است. در این قانون حداقل میزان مرخصی، حداقل حقوق، قرارداد و مواردی از این دست آورده شده است. طبق قوانین پاراگوئه شهروندان خارجی که نیاز به اخذ ویزا هستند برای کار در پاراگوئه نیاز به دریافت ویزای کاری پاراگوئه دارند.

در جدول زیر برخی از موارد مهم درباره قوانین کار در پاراگوئه آمده است:

قوانین پاراگوئه و نظام سیاسی

جمهوری پاراگوئه شکل دموکراسی نماینده گرا، مشارکتی و کثرت گرایانه را اتخاذ کرده است که بر اساس اصل کرامت انسانی بنا شده است. حاکمیت در مردم نهفته است و از طریق رأی دادن آشکار می شود. دولت توسط قوه مقننه، مجریه و قوه قضاییه در سیستمی مبتنی بر استقلال، تعادل، هماهنگی و کنترل متقابل در بین شاخه های مربوطه تجسم یافته است. هیچ شاخه ای از دولت نمی تواند اختیارات اضافی یا کل قدرت عمومی را به شاخه های دیگر نسبت دهد یا به شاخه های دیگر اعطا کند. یک نوآوری مهم در قانون اساسی سال 1992 این است که به صراحت مشخص می کند که دیکتاتوری خارج از محدوده قانون است. ساختار سیاسی و اداری پاراگوئه به بخش ها، شهرداری ها و نواحی تقسیم می شود که از استقلال سیاسی، اداری و هنجاری در امور محلی برخوردار هستند.

شهرداری ها نهادهای دولت محلی با شخصیت حقوقی هستند. آنها در جمع آوری و سرمایه گذاری منابع خود دارای استقلال سیاسی، اداری و هنجاری هستند. رئیس جمهور با اکثریت آرا برای یک دوره 5 ساله انتخاب می شود و باید از بدو تولد پاراگوئه ای باشد و حداقل 35 سال سن داشته باشد. اگر نامزد اصلی نتواند اکثریت مطلق را کسب کند، انتخابات دور دوم برگزار می شود.

قانون اساسی پاراگوئه

قانون اساسی 1992 منشور اصلی پاراگوئه است. این قانون توسط مجلس موسسان ، كه در دسامبر 1991 انتخاب شد، تنظیم شد و جایگزین قانون اساسی 1967 شد. قانون اساسی می گوید پاراگوئه جمهوری و دموکراتیک است و کشور توسط قدرت های جداگانه قانونگذاری، اجرایی و دستگاه های قضایی اداره می شوند. نهاد قانونگذاری کنگره است که متشکل از اتاق نمایندگان و سنا است. همه اعضای آن با رای مردم برای دوره های 5 ساله انتخاب می شوند. رئیس جمهور فرمانده کل نیروهای مسلح است و مجاز است فرماندهان ارتش و پلیس را منصوب و برکنار کند. قانون اساسی 1992 پست معاون رئیس جمهور را ایجاد کرد. شورای وزیران توسط رئیس جمهور منصوب می شود.

قانون اساسی حق اعتصاب، حقوق ویژه مردم بومی و آزادی های اساسی مدنی، از جمله آزادی بیان، تشکل ها و مذهب را تضمین می کند. مجازات اعدام در سال 1992 لغو شد. رئیس جمهور یا کنگره فقط در موارد درگیری مسلحانه بین المللی یا ناآرامی های جدی داخلی می توانند موارد استثنا در قانون اساسی ایجاد کنند.

سیستم قضایی پاراگوئه

ریاست سیستم قضایی توسط دیوان عالی کشور است. قانون اساسی سال 1992 تعداد دادرسان را از پنج به 9 دادگاه افزایش داد. آنها توسط سنا و رئیس جمهور انتخاب می شوند و برای مدت پنج سال منصوب می شوند. قضاتی که به دنبال شرایط انتصاب برای دو دوره تأیید شوند، تا رسیدن به سن 75 سالگی، سن بازنشستگی اجباری قضات دادگاه عالی، نمی توانند از سمت خود برکنار شوند. دیوان عالی کشور قضات دادگاه های بدوی و مستشاران را منصوب می کند. همچنین یک دادستان کل منصوب شده توسط رئیس جمهور وجود دارد. دستگاه قضایی دارای استقلال بودجه است. احکام دیوان عالی کشور معمولاً متناقض بوده و از نظر سیاسی تحت تأثیر قرار گرفته اند. چهار دادگاه تجدیدنظر وجود دارد:

• مدنی
• تجاری
• کیفری
• کارگری و نوجوان

اتاق های تجدیدنظر ویژه ای برای پرونده های مدنی و تجاری و پرونده های کیفری وجود دارد. در هر منطقه روستایی (پارتیدو) قاضی منصوب شده توسط دولت مرکزی برای حل و فصل اختلافات محلی و محاکمه افراد متهم و محکومیت افراد مقصر، شناخته شده است.

بررسی قوانین پاراگوئه در صورت سفر

در اینجا از جمله برخی از قوانین برای زندگی در پاراگوئه را توصیف کرده ایم:

• طبق قانون، همه ساکنان و بازدیدکنندگان موظف هستند که یک فرم شناسایی قابل قبول را همیشه داشته باشند.
• برای اقامت خارجی شناسنامه صادر می شود.
• شما باید یک کپی از صفحه جزئیات گذرنامه خود و همچنین یک کپی از مهر ورودی خود داشته باشید.
• مجازات های شدیدی برای قاچاق و نگهداری مواد مخدر در نظر گرفته شده است. احکام زندان اجباری، بدون وثیقه و استانداردهای زندان ضعیف است.
• همجنسگرایی غیرقانونی نیست و یک جامعه کوچک و فعال دگرباشان جنسی در آسونسیون وجود دارد.
• با این وجود هیچ قانونی در قانون پاراگوئه وجود ندارد که آزادی از تبعیض به هر علتی از جمله گرایش جنسی را تضمین کند.
• ازدواج یا اتحادیه های همجنسگرایان در پاراگوئه به رسمیت شناخته نمی شود و به نظر می رسد ابراز محبت در بین زوج های همجنسگرایانه مورد بی مهری قرار گیرد.

برای شناخت بیشتر درباره پاراگوئه می توانید به مقاله لینک شده مراجعه کنید. برای مهاجرت و اخذ راهنمایی در این رابطه می توانید از تجربه وکلای قانونی ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت بهره مند شوید.