جمعیت پاراگوئه در 10 سال گذشته رشد داشته است اما نرخ رشد این جمعیت هر سال کم شده و انتظار می رود در سال های آتی تقریبا ثابت شود. این کشور آمریکایی حدود 7 میلیون نفر جمعیت دارد و در حال حاضر 106مین کشور پرجمعیت در دنیا می باشد. پاراگوئه در گذشته تحت سلطه اسپانیا بوده و امروز زبان مردم این کشور اسپانیولی است. این کشور در گذشته خود، شاهد جنگ های داخلی و خارجی زیادی بوده است و سرگذشت خونینی داشته اما امروز به عنوان یک کشور دموکراتیک در جهان شناخته می شود و علیرغم تمامی مشکلات مانند فقر و سرکوب سیاسی در طی سالیان به عنوان یکی از مردمان شاد در جهان شناخته می شوند. جهت شناخت بیشتر جمعیت پاراگوئه، به مقاله ارائه شده تیم ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت توجه کنید.
آشنایی با پاراگوئه
کشور پاراگوئه در آمریکای جنوبی کشوری محصور در خشکی در مرکز این قاره است که مرزهای خود را با برزیل، آرژانتین و بولیوی به صورت مشترک دارد. جغرافیای این سرزمین از جنگل های بارانی نیمه گرمسیری تا باتلاق، تا دشت ساوانا متفاوت است و بیشتر آن غیرقابل سکونت است لذا اکثر جمعیت این کشور در مناطق جنوبی ساکن هستند. پاراگوئه مساحت 157.048 مایل مربع (406.752 کیلومتر مربع) را در بر می گیرد. این تنها از نظر منطقه پاراگوئه را در رتبه 60 جهان قرار می دهد. پاراگوئه متناسب با وسعت زیادش کشوری بسیار کم جمعیت است. با احتساب جمعیت 7.1 میلیون نفری این کشور، تراکم جمعیت پاراگوئه 44 نفر در هر مایل مربع (17.9 نفر در هر کیلومتر مربع) است که از نظر تراکم جمعیت، آنها را در رتبه 201 جهانی قرار می دهد.
تاریخچه جمعیت پاراگوئه
پاراگوئه قبل از تسخیر اسپانیا توسط اسپانیا قبل از قرن شانزدهم، حداقل 1000 سال ساکن مردم بومی گوارانی خود بود. این کشور پیش از رسیدن به استقلال توسط بسیاری از دیکتاتورها اداره می شد و بین سالهای 1864 و 187، پاراگوئه 60% الی70% از جمعیت خود را به دلیل جنگ و بیماری از دست داد. بیشتر جمعیت امروز در منطقه جنوب شرقی کشور متمرکز شده اند و بزرگترین شهر و پایتخت آن، آسونسیون است که حدود 30% از کل جمعیت پاراگوئه را در خود جای داده است. دو جنگ فاجعه بار پاراگوئه در سال های 1864 الی 1870 و جنگ چاکو در 1932 الی 1935 جمعیت زیادی از پاراگوئه را گرفت.
در نمودار زیر می توانید میزان جمعیت پاراگوئه را از سال 1950 تا بدینجا مشاهده کنید:
رشد جمعیت پاراگوئه
نرخ رشد جمعیت پاراگوئه بسیار نزدیک به نرخ رشد سالانه کمی بیش از 1% در سراسر جهان است. به طور مشابه، میزان زاد و ولد و تولد در پاراگوئه تقریبا با متوسط جهانی حدود 2.5 کودک متولد شده از هر زن است. این میزان رشد یک مقدار رشد پایدار و ثابت برای منطقه است و جمعیت پاراگوئه در حال حاضر کمتر از 100000 نفر در سال در حال افزایش است. در سال 2020 نرخ رشد سالانه پاراگوئه 1.25% بود. در جدول زیر می توانید رشد جمعیت پاراگوئه در سال های اخیر را مشاهده کنید:
سال | تعداد جمعیت | رتبه جمعیت در جهان | رتبه تراکم جمعیت در جهان | نرخ رشد سالانه |
2020 | 7.132.538 | 106 | 201 | 1.25% |
2019 | 7.044.636 | 106 | 201 | 1.27% |
2018 | 6.956.066 | 107 | 201 | 1.30% |
2017 | 6.867.061 | 107 | 200 | 1.32% |
2016 | 6.777.872 | 107 | 199 | 1.33% |
2015 | 6.688.746 | 107 | 199 | 1.37% |
2010 | 6.248.020 | 107 | 198 | 1.42% |
2005 | 5.824.096 | 103 | 197 | 1.81% |
2000 | 5.323.201 | 107 | 198 | 2.19% |
جمعیت شهرهای پاراگوئه
تقریبا دو سوم جمعیت پاراگوئه در یک منطقه شهری یا اطراف آن زندگی می کنند و چندین شهر محل زندگی این افراد هستند. پایتخت پاراگوئه، آسونسیون، همچنین بزرگترین شهر کشور است که 1.4 میلیون نفر در آن شهر زندگی می کنند و بیش از 2.5 میلیون نفر در منطقه مترو زندگی می کنند. آسونسیون علاوه بر پایتخت سیاسی، به عنوان قطب فعالیتهای تجاری، آموزشی، مذهبی، گردشگری و ورزشی نیز فعالیت می کند. دومین شهر بزرگ پاراگوئه سیوداد دل استه (Ciudad Del Este) با 320 هزار نفر جمعیت است که به دلیل تنوع و کانون اقتصادی شناخته شده است. از دیگر شهرهای پاراگوئه با بیش از 200000 نفر جمعیت می توان به سن لورنزو و کاپیاتا اشاره کرد. نکته مشترک همه این شهرها کمبود مسکن به دلیل جمعیت بیش از حد و آلودگی ناشی از دفع ضایعات ضعیف و تهدید بیماری گسترده در این مناطق است.
ردیف | شهر | جمعیت |
1 | آسونسیون | 1.482.200 |
2 | سیوداد دل استه | 320.782 |
3 | سن لورنزو | 227.876 |
4 | کاپیاتا | 198.553 |
5 | لمبره | 126.377 |
6 | فرناندو دلامورا | 120.167 |
7 | لیمپو | 96.143 |
8 | نمبی | 94.641 |
9 | خوان کابایرو | 75.109 |
10 | انکاماسیون | 74.983 |
نژاد جمعیت پاراگوئه
مردم بومی گوارانی با نفوذ باقی می مانند، اما بیشتر ساکنان پس از سال ها ازدواج در پاراگوئه در میان اقوام مختلف به عنوان mestizo شناخته می شوند. پاراگوئه مدتهاست که گیرنده مهاجران بوده است، به ویژه پس از فروپاشی جنگ جمعیتی آن و گروه های زیادی از ایتالیایی ها، روس ها، ژاپنی ها، آلمانی ها، چینی ها، عرب ها، برزیلی ها و آرژانتینی ها در این کشور وجود دارد. برزیلی ها با 400.000 نفر بزرگترین گروه مهاجران را نشان می دهند، در حالی که 1% از جمعیت آفریقایی-پاراگوئه ای هستند. هیچ اطلاعات رسمی درباره ترکیب قومی کشور وجود ندارد زیرا اطلاعات سرشماری از نژاد و قومیت سوال نمی کند. مردم بومی 1.7% از جمعیت پاراگوئه را تشکیل می کنند.
پاراگوئه مذهب رسمی ندارد و آزادی مذهبی دارد، اما تنوع مذهبی زیادی در کشور وجود ندارد. 88% از مردم كاتولیك و 8% دیگر نیز پروتستان هستند و در مجموع 96% جمعیت به نوعی مسیحیت را دنبال می كنند. باقیمانده جمعیت یا عضو یک مذهب اقلیت هستند یا اصلا هیچ مذهبی ندارند.
پیش بینی جمعیت پاراگوئه
چندین دهه است که میزان تغییرات به آرامی در حال کاهش است و انتظار می رود این روند ادامه یابد. پیش بینی های فعلی معتقدند که این نرخ تا سال 2030 به زیر 1% می رسد و تا سال 2050 به زیر 0.5% کاهش می یابد. در همین زمان، پیش بینی ها حاکی از آن است که جمعیت پاراگوئه تا سال 2050 به 9 میلیون نفر برسد. در جدول زیر جمعیت پیش بینی شده پاراگوئه آورده شده است:
سال | جمعیت | رده جمعیت در جهان | رده تراکم جمعیتی در جهان | تغییر سالانه |
2025 | 7.557.749 | 106 | 200 | 1.17% |
2030 | 7.949.971 | 106 | 202 | 1.02% |
2035 | 8.304.241 | 104 | 201 | 0.88% |
2040 | 8.613.805 | 105 | 202 | 0.73% |
2045 | 8.879.807 | 103 | 202 | 0.61% |
2050 | 9.101.631 | 103 | 201 | 0.50% |
2055 | 9.276.810 | 104 | 200 | 0.38% |
2060 | 9.399.931 | 104 | 199 | 0.26% |
درباره سیاست و اقتصاد پاراگوئه
کشور پاراگوئه به عنوان نماینده جمهوری دموکراتیک نماینده ریاست جمهوری عمل می کند، به این معنی که قانون اساسی قدرت را بین قوه مجریه، قانونگذاری و کنگره ملی تقسیم می کند. بخش قضایی دولت از دادگاه ها و دادگاه های مدنی و همچنین دادگاه عالی با 9 عضو ساخته شده است. قوه مجریه از رئیس جمهور تشکیل شده است که یک بار برای یک دوره 5 ساله انتخاب می شود و افراد را به سایر نقش های رهبری منصوب می کند. هنگامی که رئیس جمهور دوره خود را به پایان رساند، به آنها لقب سناتور مادام العمر اعطا می شود، جایی که اجازه می یابد در طی مراحل قانونی شرکت کنند و صحبت کنند، اما رای نمی دهند. کنگره ملی از 80 عضو منتخب تشکیل شده است. با این وجود اتاق سناتورها از 45 عضو متشکل از نمایندگان متناسب تشکیل شده است.
کشاورزی برجسته ترین بخش در اقتصاد بازار آزاد در پاراگوئه است که بیش از هر حوزه اقتصادی دیگر افراد را به کار می گیرد و 30٪ از تولید ناخالص داخلی ملی را تشکیل می دهد. این صنعت همچنین به این کشور اجازه می دهد تا از این نظر که می توانند تقریبا تمام مواد غذایی خود را تولید کنند، خودکفا شود. مالکیت زمین به طور مساوی توزیع نشده است. پاراگوئه دارای نیروی کار بسیار جوانی است که آنها و همچنین انرژی برق آبی فراوان آنها یک مزیت اقتصادی می بخشد.
بررسی جمعیت پاراگوئه
در لیست زیر درباره جمعیت پاراگوئه اطلاعاتی ارائه شده است:
- جمعیت پاراگوئه در حال حاضر 0.09% از جمعیت جهان را تشکیل می دهد.
- پاراگوئه هم اکنون به عنوان 106مین کشور پرجمعیت جهان شناخته می شود.
- در سال 2023 میانگین سنی مردم پاراگوئه 28.5 سال است.
- نرخ امید به زندگی در میان مردم پاراگوئه 74.59 سال است.
- حدود 61.6% از مردم پاراگوئه در مناطق شهری در این کشور زندگی می کنند.
چنانچه علاقه مند مهاجرت به کشورهای آمریکایی مانند مهاجرت به آرژانتین هستید می توانید مطالب در این رابطه را در سایت اصلی موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت پیدا کنید و آنها را مطالعه کنید. برای کسب مشاوره می توانید با متخصصین این مجموعه در تماس باشید.