رشته قلب و عروق در برزیل به عنوان یک تخصص پزشکی در دانشگاه های معتبر این کشور ارائه می شود. برزیل پنجمین کشور بزرگ جهان است. برزیل دهمین اقتصاد بزرگ جهان است. همچنین در بسیاری از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، بیماری های قلبی عروقی یکی از نگرانی های اصلی در برزیل است. علت اصلی مرگ و میر در کشور است. از سوی دیگر، بسیاری از شهروندان برزیلی مراقبت های قلبی عروقی مناسبی دریافت نمی کنند. بهبود آموزش متخصصان سلامت ممکن است به تغییر این سناریو کمک کند، اگرچه درک اینکه چه تغییراتی باید در برنامه های آموزشی قلب و عروق انجام شود کار آسانی نیست. برای بررسی رشته قلب و عروق در برزیل و شرایط تحصیل و کار، این مقاله به تلاش همکاران ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت تهیه گردیده است.
تحصیل رشته قلب و عروق در برزیل
برای تبدیل شدن به یک متخصص قلب در برزیل، اولین قدم گرفتن مدرک پزشکی است. پس از پایان دبیرستان، دانش آموز باید برای یک آزمون ورودی بسیار رقابتی به نام “vestibular” درخواست دهد و در دوره پزشکی که 6 سال طول می کشد پذیرفته شود. مرحله بعد یک دوره رزیدنتی داخلی 2 ساله و در نهایت رزیدنتی عمومی قلب (به نام فلوشیپ در برخی کشورها مانند آمریکا) است که 2 سال دیگر ادامه دارد. برای متخصص بودن در زمینه قلب و عروق، آموزش های تکمیلی تحصیل رشته قلب و عروق در برزیل مورد نیاز است. به عنوان مثال، برای آموزش تکنیک های تصویربرداری (اکوکاردیوگرافی، رزونانس مغناطیسی قلب، پزشکی هسته ای و غیره)، معمولاً 1 یا 2 سال اضافی برای هر مسیر لازم است.
- به طور معمول برای برخی از فوق تخصص های بالینی، مانند مراقبت های حاد عروق کرونر، به همین مدت زمان نیاز است و 2 سال برای کاردیولوژی مداخله ای اجباری است.
- برای نارسایی قلبی و پیوند، 1 سال اضافی لازم است.
- به طور خلاصه، برای تبدیل شدن به یک متخصص قلب در برزیل، باید 4 سال (متخصص قلب عمومی) تا 6 سال (متخصص قلب عمومی با آموزش فوق تخصصی) دوره تحصیلات تکمیلی پزشکی را طی کنید.
توجه به این نکته مهم است که هیئت ملی رزیدنتی پزشکی (Comissão Nacional de Residência Médica) یا CNRM بر آموزش دستیاری و برخی (اما نه همه) برنامه های آموزشی فوق تخصصی نظارت می کند.
در شکل زیر دانشگاه های ارائه کننده تحصیل رشته قلب و عروق در برزیل معرفی شده اند:
| ردیف | نام دانشگاه |
| 1 | دانشگاه سائوپائولو |
| 2 | دانشگاه میاس گرایس |
| 3 | دانشگاه ریو گرانده دسول |
| 4 | دانشگاه سانتا کاتارینا |
| 5 | دانشگاه کمپیناس |
بررسی رشته قلب و عروق در برزیل
تنوع زیادی در برنامه های آموزشی قلب و عروق در سراسر جهان وجود دارد. در کشورهای در حال توسعه (با درآمد متوسط) مانند برزیل، یافتن تعادل مناسب بین بهبود آموزش و شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور ممکن است کار دشواری باشد. برای مثال، افزودن سال‌های آموزشی بیشتر یا چرخش‌های اجباری مختلف ممکن است پرهزینه باشد و تأثیر مستقیم فوری بر بهبود مراقبت از بیمار یا سلامت عمومی نداشته باشد. تعداد کارآموزان سال اول کاردیولوژی به ازای هر ساکن بین برزیل و ایالات متحده مشابه است (0.24 مقیم پزشکی/100000 نفر در برزیل و 0.26 مقیم پزشکی/100000 ساکن در ایالات متحده آمریکا). این اعداد باید با توجه به نابرابری در توزیع برنامه های آموزشی در سراسر برزیل تحلیل شوند، زیرا اکثر مراکز در مناطق جنوب شرقی و جنوبی قرار دارند.
- داشتن برنامه های رزیدنتی بیشتر در مناطق دورتر می تواند مراقبت های قلبی عروقی را در این مناطق بهبود بخشد.
- مدت دوره آموزش دستیاری قلب در برزیل (2 سال) در مقایسه با کشورهای توسعه یافته (بیش از 3 سال) کوتاه تر است.
- برنامه های رزیدنتی برزیل تاکید کمتری بر تحقیقات علمی و روش های تشخیصی دارد.
- متحد کردن حداقل الزامات آموزشی در سراسر جهان، توسعه فرصت های یادگیری بین المللی و حتی تبادل حرفه ای را در سراسر جهان تسهیل می کند.
درآمد متخصصین قلب و عروق در برزیل
پس از اتمام کل برنامه آموزشی به طور مستقیم، یعنی بدون وقفه برای خدمت اجباری یا سال های اضافی یا تعطیلی، یک پزشک می تواند تقریباً در سن 28 سالگی در برزیل متخصص قلب شود. میزان دانش در زمینه قلب و عروق در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است و بعید به نظر می رسد که یک رزیدنت متخصص قلب و عروق مقیم برزیل بتواند در یک دوره آموزشی 2 ساله بر دانش و توانایی‌های لازم تسلط یابد لذا نیازمند کار و تجربه بیشتری است.
میزان در آمد متخصصین قلب و عروق در برزیل در نمودار زیر آمده است:
رزیدنتی رشته قلب و عروق در برزیل
برزیل دارای تنوع قابل توجهی در تراکم جمعیت و منابع مالی در سراسر کشور است و در نتیجه توزیع برنامه های رزیدنتی بسیار نابرابر است و بیشتر برنامه ها در موسسات مناطق جنوب و جنوب شرق برگزار می شود. در واقع، از مجموع 26 ایالت، ایالت سائوپائولو، بیش از یک سوم تمام موقعیت های موجود در کل کشور را پشتیبانی می کند. این نشان دهنده توزیع دانشکده های پزشکی در این مناطق است. منطقه جنوب شرقی بیشتر دانشکده های پزشکی را در خود جای داده است، در حالی که منطقه شمالی، که عمدتاً توسط جنگل های بارانی آمازون اشغال شده و با کمترین تراکم جمعیت در کشور، کمترین تعداد دانشکده های پزشکی و برنامه های دستیاری قلب و عروق را به نمایش می گذارد.
ایجاد برنامه های آموزشی و امکانات بیشتر در مکان های دورتر در برزیل می تواند به بهبود مراقبت های قلبی عروقی کمک کند. در برزیل، علاوه بر برنامه های رزیدنتی که توسط CNRM نظارت می شود، 20 برنامه وجود دارد که توسطBSC در سراسر کشور تایید و نظارت می شود. به طور کلی، برنامه درسی اصلی مشابه برنامه های CNRM است، اما برخی از آنها تفاوت ها باید توجه شود:
- در برنامه های آموزشی BSC هیچ حقوقی به کارآموز پرداخت نمی شود و
- هیچ گواهی خودکار توسط شورای فدرال پزشکی اعطا نمی شود.
- کارآموزان باید آزمون گواهینامه BSC Board را انجام دهند تا بتوانند به عنوان متخصص قلب و عروق گواهینامه دریافت کنند.
در سایت موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت درباره تحصیل پزشکی در برزیل بیشتر بخوانید.
